Pencereden dışarı bakmayı akıl edemeyen ben, sokağa çıktığımda karşılaşıyorum lapa lapa yağan karla. Bir şaşkınlık, bir sevinç; sonrası Prada defilesinin yapıldığı ve her sezon bambaşka bir dünya sunan Via Fogazzaro 36’ya doğru yolculuk. Geldiğimde karşılaştığım manzara yine aynı; bolca fotoğrafçı Ceylan’ın etrafını sarmış durumda. O’nu fotoğrafçıların arasından çekip çıkarttıktan sonra içeride, defile alanının önündeki heyecanlı kalabalığa karışıyoruz.
Birkaç dakika sonra duvarlarda animasyonların oynadığı, müziği ve enerjisiyle insanın tüylerini ürperten salonda Miuccia Prada’nın yeni, dağınık, kararsız, karanlık ve kafası karışık kadınlarını izlemeye başlıyoruz. Bu yaptığım tanımlamaların hepsi için birden fazla örnek bulabileceğiniz defilede öyle garip çelişkiler öyle ustaca kotarılıp ortaya konmuş ki, defileyi izleyenlerin söyleyecek pek de bir şeyi kalmıyor.
Bir yanda ıslak saçlarıyla evden alelacele çıkmış kadınların kusursuz makyajları, öte yanda pek çoğumuzun ‘piknik örtüsü’ diyebileceği kumaşların büyük bir ciddiyetle en ağır elbiselerin arasında dolaşması.. Bir yanda çift örme kumaşla başlayan elbisenin pullu tüllerle devam etmesi, öte yanda toprak rengi ve yeşilin tonlarında gezen elbiselerin metalik kemerlerle süslenmesi.. Bir yanda dönen pervaneler ve oradan buradan karşınıza çıkıveren kara kedilerin huzursuzluğu, öte yanda bir şeyler bekleyen bir kadının umudu..
Yine dönüp dolaşıp geldiğimiz nokta aynı: ‘Bu defileyi bir başkası yapmaya kalksa, yerin dibine geçirirdik..’ Ancak Miuccia Prada yapıyorsa, şu kabanları önümüzdeki sene herkesin üzerinde görmeye hazır olun! Koleksiyondaki parçaların bazıları o kadar klasik ki pek çok kadının yatırım yapmak isteyeceği cinsten. (Açıkcası ben bile çantalardan bir kaçına yatırım yapmayı düşünebilirim.)
Defile anında ve re-see sırasında çektiğim bazı fotoğraflar ve defilenin videosunu da aşağıda paylaşıyorum. Bakın bakalım, benim kar kış kıyamette kırmızı pantolon giymemle başlayan ikilik Prada defilesine nasıl yansımış.
* Oh, snowy time in Milan! It’s the first time since I have arrived and puts a smile on my face, to be honest. With this excitement, I head to Via Fogazzaro 36 where every season Prada creates a whole new world for us. However, some things never change as a group of photographers surrounding dear Ceylan. After I pull her out of that crowd, we mix into another one; a crowd getting impatient to see what Miuccia will offer this time.
Now, we are in a room with animations on the walls, music passing through our skins to our hearts and brains, and everyone is taking their seats. After a couple of minutes, we witness some sort of duality in Prada’s women. Let’s list some points I figured out: Firstly, just-out-of-shower hair but still make-up on. Next, ‘picnic table clothes’ combined with very serious and dark garments. Then, double-knitted skirts having silk and embroidered parts. Next, earth colored pieces styled with metal-shiny accessories. Lastly, a hopeful woman waiting in the animation in spite of the dark atmosphere of the show.
It’s the same old conclusion: ‘We would be tearing down the designer of this collection if it was not dear Miuccia Prada.’ She, somehow, manages to make it work and we give her standing ovation at all times. You should know that some of those coats are pure investment material for a woman’s wardrobe so they will be sold-out from the very first day. (For my part, I may think investing on some of those bags.)
Here you can see some photos I took during the show and the re-see as well as the video of the show. Let’s see if my duality of wearing hot red pants in a snowy Milan day coincides with the Prada show.
Leave A Reply