Bir gün kafası çalışan bir grup insan bir araya gelsin. Zaten başımıza ne geliyorsa, gözümüz hangi güzel işte kalıyorsa, bunlar bu kafası çalışan bir grup insan yüzünden oluyor ya..

Hadi bir dergi çıkartılsın. Adı, 9. Yazıyla, dokuz.

Senede 4 sayı çıksın, her mevsim bir sayıyla karşılansın. Her sayının çıkmasını sağlayan sponsorlar olsun. Bu sponsorları İstanbul’da kimler yansıtabilir diye düşünülsün. Sonunda dokuz ayrı İstanbul kişisi seçilsin, dijitale kaçmadan tamamen eski usüllerle fotoğrafları çekilsin.

Dergi öyle binlerce basılmasın ama, 500 tane yeterli. Tadında kalsın, farkını korusun. Bu 500 adet özel derginin her birinin kapağı da el emeği boyansın, hazırlansın.

İkinci sayı olan Yaz kapağının nasıl olduğunu merak ediyorsan, video aşağıda.

Bu özel dergileri yaratanlarla okuyanlar gerilla partilerde bir araya gelsin, şehri anlatan insanlar şehrin en farklı partilerinde eğlensin.

Bir Facebook grubu kurulsun dergi için, isteyen tıklasın görsün ne olup bittiğini. Ya da KorayCaner’e gitsin bir tanesi, anlatsın o takip edenlere bu “bir grup kafası çalışan insan” tarafından gerçeğe dönüştürülen hayali.

Dergi hem sıkıcı iş günlerine ilaç gibi gelsin, hem sessiz sakin bir akşamüstü faslında sıcacık kahveye eşlik etsin. Bol bol fotoğrafı, dokuz kişilik kontenjanıyla her mevsim bambaşka hikayelerle gelsin.

Merak edilsin, dört gözle beklensin.